گاهی مدارس به قدری سرگرم آموزش ، امتحان ، ادب و انضباط ، و امور اداری هستند که مسائل اساسی نوجوانان مورد غفلت قرار می گیرند . مدارس می توانند ، چه در قالب برنامه های حمایتی ملی و چه با برنامه های موردی و خاص ، اقدامات مؤثری در پیشگیری از بروز و توسعه ی مشکلات هیجانی انجام دهند ؛ از جمله:

    1. در مدرسه باید امکانات تخصصی لازم ، مانند بهره مندی از مشاوره یا روان شناس برای تشخیص مشکلات هیجانی وجود داشته باشد . حداقل مدیر مدرسه باید با آموزه های مشاورهای آشنا باشد .

    2. بخش مهمی از فعالیت های مدارس باید به توسعه ی آموزه های روان شناسی سلامت معطوف باشد . همه انسان ها به چنین آموزش هائی نیاز دارند .

3. مدرسه باید نیازهای روان شناختی و مشکلات آنان را شناسائی و خدمات موردی یا عمومی ارائه کند .

     4. فضای عمومی مدرسه نقش مهمی در تربیت دارد .مدیر مدرسه باید بتواند عوامل مؤثر در ایجاد یک فضای مطلوب و شاداب را تحلیل ، شناسایی و فراهم کند .

    5. سلامت روانی معلم در رشد عاطفی و هیجانی دانش آموزان بسیار تأثیرگذار است .

منبع: مجله رشد راهنمایی تحصیلی بهمن 86